నా వేదన

చాలా మంది జీవితాలలో లాగే నా వేదన కూడా నవయవ్వన దశ లోనే మొదలయింది. సంవత్సరాల బాధ. ఏమి చేసినా పోదు, ఎల్లప్పుడూ బాధపెడుతూనే ఉంటుంది, కాలం అన్ని సంయలకి పరిష్కారం అంటారు కాని ....అది నిజం కాదు.

ఇన్ని సంవత్సరాలుగా నాతోనే ఉంది. ప్రతి క్షనమ్ నేను ఉన్నా అని గుర్తు తెస్తూనే ఉంటుంది. సరిగ్గా అలోచిన్చుకోలేను, అర్థ రాత్రి లేచి బాధ పడిన రోజులున్నాయి. అందరితోను చెప్పుకోలేను, అర్థం కాక పోవచ్చు కూడా. ఆప్తమిత్రులు అడిగే వారు , మాట దాటేసే వాడిని  మొదట్లో, కాని మన గురించి బాగా తెలిసిన స్నేహితులని , రోజు చూసే స్నేహితులని మోసం చెయ్యలేం, గుర్తుపట్టి అడిగే వారు , అంత ఏమి లేదులే అని చెప్పెసేవాడిని. అదో పెద్ద సమస్యే కాదు అన్నట్టు మాట్లాడేవాడిని.

చాలా  మందికి తప్పదనుకుంటా ఇది, కాని బయటకి కనిపియ్యకుండా ఎలా మేనేజ్ చేస్తున్నారో అనిపించేది. హడావిడిగా ఉన్నప్పుడు , పని ఒత్తిడి లో ఉన్నప్పుడు తాత్కాలికంగా బాధ తెలియకపోయినా , కాస్త విరామం దొరకగానే మళ్ళి తెలిసేది. తీవ్రత ఎక్కువయ్యేసరికి , నేను పెద్దగా తెలియని వాళ్ళకి కూడా విషయం అర్థం అవడం మొదలయ్యింది. చాలా మంది చాలా సలహాలు ఇచ్చారు, ఉపశమనం తాత్కాలికంగా లభించినా , పూర్తిగా పోలేదు. నెమ్మదిగా అలవాటు అవ్వసాగింది , ఇలా వదిలేస్తే జీవితాంతం బాధ పడుతూనే ఉంటా అని చివరికి మెడికల్ హెల్ప్ తీసుకుంటున్నాను.

మాకి కిరి కిరి ఈ చుండ్రు ఎప్పటికి వదులుతుందో ఏంటో .

Ignorance is not bliss ....its bullshit

Ignorance is for those people who do not want to handle reality and want to escape it. These are the people who prefer to be in darkness if they fear that they might see a lion in the room if the light comes in.  But unless there is light its impossible to know if our room mate is a lion or a rat.

Another form of the whole escaping reality thing is our incredible efforts to forget it. Alcohol or drugs is just one way to forget it. There are many similar ways. When i say forgetting reality, i meant the reality one is dealing with. The situations and problems of others are not ours, so we indulge in them to forget our own. Thus born  gossiping, watching soap operas. And there are always sports, games, hobbies, movies and books which make us forget our own reality for sometime.

What if i want to forget it for the whole life, then i will have to embrace religion. Almost every religion subscribes idea that this earthly life is limited and there is unlimited life in heaven or hell where we might enjoy or suffer. The religion makes me believe that my actions are predefines so that i dont have to deal with the guilt of my own deeds. And there is a god who will come to help when i need him, so i dont have to worry about the problems in real life. And it also provides the side-track to forget what's happening around by asking me to perform rituals without which i will go to hell, which is always depicted scarier than earthly real life. If i perform those rituals i will go to heaven which is filled with manifestations of idea of comfort, soothing and happiness. In a nutshell instead of worrying about surroundings i am asked to runaway from hell and reach heaven.  No wonder Marx thought religion is opium of masses.

I hate to admit but, life of a theist seems to be cool. 

Different versions of " Why this kolaveri di "

  When i came to know about pakistans version of "why this kolaveri di?" , I searched youtube and found many parody versions of it, some of which are too good to miss.

Here are few

Anna hazare's kolaveri di on corruption

Manmohan singh's kolevari di

Devotional version

Why delivery di by s.w engineers

Mr. Bean version

Annagiri ji version

Why this blackberry di

Exams version

hyderabad version

pakistan's version

సిటి లో సంక్రాంతి ...

 కోళ్ళ పందాలు , ధాన్యం ఇంటికి రావడం కథల్లోను మూవీస్ లోను ఏవో చూపిస్తారు  . సిటి లో పెరిగితే సంక్రాంతి డిఫరెంట్ గా అనిపిస్తుంది.

అసలు సంక్రాంతి అనగా ...

1. పతంగులు , రకరకాల ఆకారాల్లో దొరుకుతాయి, ఎగురుతాయా లేవా అన్నది వేరే సంగతి. న్యూస్ పేపర్ తో వాటిని తయారు చెయ్యడం , మాన్జాలు కొనడం , లేకపోతే దారాలకి అన్నం, గుడ్డు, ఏవో నూనెలు రాయడం.  పతన్గికి సరిగ్గా కన్నాలు పెట్టి దారం కట్టడం , వాటికి తోకలు పెట్టడం, పోటీలు పెట్టుకోడం, తెగిపోయిన పతంగి వెనుక పోలో మని పరిగెట్టడం , గాలి ఎటు ఉందా అని చూసుకోడం, పతంగి ఎగారేయ్యడానికి, దారం చరక కి చుట్టడానికి ఒక assistant ,  ఇంకోడి పతంగి తెగ్గొట్టి "కాటే " అని గొంతు చించుకుని అరవడం, మన పతంగి తెగ్గోట్టినవాడితో గొడవలు పాడటం, కక్ష సాధించడానికి వాడు ఎగరేసిన పతంగి మీద concentrate చెయ్యడం,  మా బిల్డింగ్ మీద పడింది కాబట్టి మాదే అన్న వాడితో ఇంకో గొడవ ..... పెద్ద తతంగం ఇది..బేసికల్ గా బద్ధకం ఉంది కాబట్టి నేను వీటికి దూరంగా ఉండే వాడిని.

2. చిన్నప్పుడు భోగి మంట పెట్టె వాడిని, ఇప్పుడు GHMC వాళ్ళు రెగ్యులర్ గా చెత్త తీసుకెళ్లడం వల్ల కాల్చడానికి చెత్త లేక బద్ధకం వయసుతో పాటు ఇంకొంచం పెరగడం వల్ల మానేసాను

3. పొద్దునే తలపాగా పెట్టుకుని పీ పీ పీ పీ అని ఊదుతూ, ఒక దూడ వీపు మీద పట్టు చీర కప్పి, దాన్ని తోలుకుంటూ ఒకడు వచ్చేవాడు. డబ్బులిస్తే కాని ఆ వూదడం ఆపడు అని వెంటనే డబ్బులు ఇచ్చి పొమ్మనే వాడిని. మా తాతయ్య డబ్బులిచ్చి ఇంకాసేపు వూదమనే వారు. అక్కడ గొడవ వచ్చేది నాకు ఆయనకీ.

4. అసలే మా కాలనీ రోడ్లు చెండాలంగా ఉంటాయి అని ఏడుస్తూ ఉంటె , సరిగ్గా ఉన్న కాస్త రోడ్డు మీద ముగ్గులేసేసి, ఆ వేసిన ముగ్గుని కాపాడటానికి చుట్టూ ఇటుక రాళ్ళు , కంకర రాళ్ళు పెడ్తున్నారు , ఇదో బాధ.

5. ఇక టీవీ లో , సంక్రాంతి గొప్పదనం, అసలు మకరం అంటే ఏంటి, హరిదాసు, ఇప్పటి వాళ్ళకి ఇవేవి పట్టవు అని ఒకటే గోల.

6. ముగ్గు బొమ్మలు ఉండే SMS లు వస్తాయి. ఒకమ్మాయి ముగ్గు వేస్తూ ఉండే image file తో మెయిల్స్ వస్తాయి. వచ్చిన వాటిని ఇంకోళ్ళకి forward చెయ్యడం.

సంక్రాంతి వ్యవసాయదారుల పండుగ , పంట చేతికొచ్చింది అని వాళ్ల ఆనందం. వారం రోజులు సెలవులు వచ్చాయి అని పిల్లలకి ఆనందం. ఒక హాలిడే వచ్చింది అని మనకి ఆనందం.

Frankenstein is not a Monster.

The work of Mary Shelly become a curse to the word 'Frankenstein' . In the modern literature it is associated with person who kills or torments his master.

For me, the theme of  the book is not science fiction or about lack of gratitude of a being towards its creator. The real theme is loneliness and being rejected everywhere. Sounds boring but, a person who knows the actual difference between loneliness and solitude might enjoy this book.

The story which is explained using series nested letters from one another, gives us the glimpse of a scientist who is ambitious to defy god and later realized that nature has its way and humans should not mess with it. And it gives us the complete discourse of an animal which is better than human and wants to be a "social animal" like humans. When its master denied its request to create more creatures like it to socialize, it decided to show the taste of  loneliness and not-being-loved. It starts killing each of his friends and family members in a fatal attempt to make him empathize its state. To save his loved ones from the it, the scientist chases it and both end up in north pole.

A sailor, whose ship was trapped in the ice of north pole, finds the scientist in a dying state, listens to his story and  amazed by the creatures willingness to end its life on the funeral pyre of its master.

The dialogue "You are my creator, but I am your master. Obey!" of the creature lead to modern usage of the word Frankenstein. 

Pair of eyes not enough

I think I need some more eyes. . Apart from regular eyes , I need one to give electric shocks when I opened it, I should have one on back of my head to check who is behind me (My bike does not have rear-view mirrors) , one on top of my head to check if any pigeons flying over my head at punjagutta and nalgonda X roads and shitting, one infrared eye for driving. One spiritual eye, at least 3 eyes to read three different books simultaneously, one dedicated eye for news channels and one for entertainment channels. And each eye should have a hook above it so that books and tv's could be attached to it.

Anyway whats the point of having just a pair of eyes? So that ears, legs and kidneys wont feel inferior numerically?

The problem with having just one pair of eyes and a very creative mind is, we tend to believe what ever we saw i.e. what ever our eyes could see. And this limitation created lot of illusions, like, we see sun rising in the east and setting in the west and mankind believed that sun is roaming around the Earth. The same limitation made us believe that earth is flat.

This phenomenon is not just confined to physical world, its affects are visible in understanding society too. A foreigner sees India through National Geographic and Discovery channels and believes that india is filled with monkeys, elephants and snake charmers. A guy from metropolitan city who watches eyes full of NDTV Good Times forgets the existence of villages and thinks everybody in india is filthy rich. A middle class person living in a village thinks he is lot better than the rest and when he comes to city will start thinking that everyone is trying to loot him. We see few American or Japanese documentaries and pass derogatory remarks on Indian work culture. We admire growth rate of China because we cant see the lack of fundamental rights there. We judge a person based on looks. The moment we see that the persons skin color/ body build/ nose is different than our own, we develop dislike towards them. We mostly go by looks while choosing a life partner because we equate beauty with lot of qualities . We read one book in philosophy and prefers to stick to it for rest of the life. We go to a village for one day and believe that villages are filled with dirt and innocence. We read Eenadu and believe that YS Jagan is stupid, we read Sakshi and believe that, except YS Jagan, rest of the world is bad.

In a way, we always feed our brain with incomplete version of reality, so , cant blame brain for drawing inappropriate conclusions. Either the world should not be this complex or we should be more dumb to match limitations of our eyes. If there is a God who created us all, he is cruel.